kot BENGALSKI (budowa)

Budowa ciała:

Powszechne wyobrażenie o bengalach stawia je w rzędzie dużych kotów. Przekonanie to bierze się z porównań tej rasy do leoparda, który jest rzeczywiście wielkim kotem. Tymczasem Asian Leopard Cat (ALC), bezpośredni przodek naszego kota domowego jest drobnej budowy, szczupłym, ważącym około 4,5kg dzikim kotem, który prowadząc nocny tryb życia łowi drobne zwierzęta sprawnie wspinając się po drzewach.
WIELKOŚĆ: Typowy kot bengalski jest średniego do dużego wzrostu, o muskularnej, mocnej budowie ciała, przypominającej dzikiego przodka. Sprawia wrażenie "czujnego". Długość ciała waha się w granicach 40-50 cm ( długość tułowia bez ogona). Waga dorosłych samców wynosi zwykle powyżej 6,0 kg,wyjątkowo samce osiągają wagę ok. 8,0 kg. Samice są o ok. 1,5-2,0 kg lżejsze.
    Waga kota bengalskiego nie jest tak istotna jak  mocna budowa ciała, pełne gracji ruchy przywodzące na myśl spacerującego w dżungli dzikiego kota a przy tym wspaniałe usposobienie  i zachwycająca osobowość.
GŁOWA: Zbliżona kształtem do klinu, nieco wydłużona, o zaokrąglonych kształtach, relatywnie mała w stosunku do tułowia. Nie typu orientalnego. Nieco szersze policzki są dopuszczalne u dorosłych samców. Profil: linia czoła tworzy delikatny ( ale wyraźny ) łuk z linią nosa. Łuk ten kończy się bardzo delikatnym stopem w dolnej partii nosa (mniej więcej w linii łączącej dolne kąciki oczu). Nos długi i szeroki, z minimalnym wklęśnięciem (stopem), wydłużony nieco powyżej granicy oczu. Wydatne, wysoko położone kości policzkowe. Kufa pełna, szeroka, wydatne poduszeczki wąsów. Mocny podbródek. Wyraz pyszczka zdecydowanie odbiega od wyglądu kota domowego - ma sprawiać groźne wrażenie.

USZY:  Małe lub średnie, zaokrąglone, szerokie u nasady. Położone na szczycie głowy, w maksymalnym oddaleniu. Z profilu sprawiają wrażenie pochylonych ku przodowi.

OCZY: Duże i owalne. Lekko migdałowy kształt dopuszczalny.

SZYJA: Długa, muskularna, szeroka, proporcjonalna w stosunku do tułowia.

TUŁÓW: Długi, ku tyłowi wznoszący się powyżej łopatek (kształt tułowia trapezowato poszerza się ku tyłowi). Krzepki, muskularny, szczególnie u samców. Nie typu orientalnego.

KOŃCZYNY: Średniej długości, tylne nieco dłuższe niż przednie, dobrze umięśnione. Łapy duże i okrągłe.
Dyskwalifikacja: kolor poduszeczek łap niezgodny z kolorem opisanym w standardzie.
OGON: Średniej długości, gruby, zaokrąglony i czarny na końcu. Kot śledzi i "podchodzi" zabawkę lub innego kota "trzymając" ogon nisko, balansując koniuszkiem.
 Dyskwalifikacja: kolor koniuszka ogona niezgodny z kolorem opisanym w standardzie.
FUTRO: Włos krótki do średniej długości. Dopuszczalny dłuższy u kociąt. Futro gęste, bardzo delikatne i miękkie  w dotyku, u wielu kotów bengalskich lśniące i połyskujące w promieniach słońca jakby "przyprószone" złotym pyłem (w języku angielskim ten typ okrywy włosowej zwany " glitter").

Wady: zbyt ciemny kolor podstawowy, zbliżony do koloru cętek, słaby kontrast. Cętki układające się pionowo, dające wrażenie pręgowania. Układ cętek w kształcie "oka byka". Długie, szorstkie futerko. Białe plamki, wyróżniające się na tle koloru podstawowego  (ale równomiernie biała lub bardzo jasna szyja, klatka piersiowa, brzuch). Dyskwalifikacja: brak cętek na brzuchu.